zondag, februari 24, 2008
Nieuws
Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik daarna ook nog een nieuwe knie! Ofnouja, de fysio en ik besloten 's middags dat dit voorlopig onze laatste afspraak was geweest. Beetje zelfde verhaal als laatst met mijn vriend - herstel - ex-vriend, zou je kunnen denken, want hij en ik spreken ook niet meer af tegenwoordig. Maar dat heeft dan weer andere redenen dan een gerepareerde knie. Zou anders ook wel heel gek zijn natuurlijk.
Hmmm, 't is toch leuker dit stukje in een andere volgorde te vertellen.
Vervolgens ben ik naar de opticien gegaan om mijn nieuwe bril op te halen. Brillen, zelfs. De laatste was alweer vijftien jaar oud, dus daar durfde ik vanzelfsprekend niet meer mee over straat. Van mijn nieuwe word ik nog een beetje duizelig, dus daar durf ik eigenlijk óók niet mee over straat. Hmm. Maar hee, joehoe een nieuwe bril, en wat oog ik er charmant mee!
Van eind naar begin van de middag zou denk ik beter zijn.
Maar toen! Toen ben ik van station Amstel naar het Bos en Lommerplein gefietst, een activiteit die overigens afgelopen vrijdagmiddag zeker af te raden was, want het waaide vanuit alle windstreken (steeds vooral die in welke richting ik fietste, natuurlijk) en het regende er nog bij ook. Wat ik vervolgens echter deed toen ik totaal verwaaid en verregend was, was, papapááá, het in ontvangst nemen van de sleutel van mijn nieuwe huis. Want jawel, Huize Daaro is gevonden! Het verkeert weliswaar momenteel in een nog erbarmelijker staat dan Huize Hiero, maar wegens de voormijnieuwheid ervan, de riante locatie en de anderhalfkeerzogrootte, ben ik bereid in Huize Daaro te investeren. En ik hoop vele mensen met mij.
Beetje à la Memento zegmaar.
Eerst ging ik naar mijn werk. Oké, dat was niet zo bijzonder en ook niet zo vernieuwend eigenlijk.
En hee, wie houdt me tegen?
Ja beste lezertjes, een nieuw tijdperk is aangebroken. Wat zeg ik, een nieuwe fase in mijn leven zelfs. En dat gebeurde zomaar afgelopen vrijdag. Tweeëntwintig februari, prent die datum maar in jullie geheugen!
Hmmm, 't is toch leuker dit stukje in een andere volgorde te vertellen.
Vervolgens ben ik naar de opticien gegaan om mijn nieuwe bril op te halen. Brillen, zelfs. De laatste was alweer vijftien jaar oud, dus daar durfde ik vanzelfsprekend niet meer mee over straat. Van mijn nieuwe word ik nog een beetje duizelig, dus daar durf ik eigenlijk óók niet mee over straat. Hmm. Maar hee, joehoe een nieuwe bril, en wat oog ik er charmant mee!
Van eind naar begin van de middag zou denk ik beter zijn.
Maar toen! Toen ben ik van station Amstel naar het Bos en Lommerplein gefietst, een activiteit die overigens afgelopen vrijdagmiddag zeker af te raden was, want het waaide vanuit alle windstreken (steeds vooral die in welke richting ik fietste, natuurlijk) en het regende er nog bij ook. Wat ik vervolgens echter deed toen ik totaal verwaaid en verregend was, was, papapááá, het in ontvangst nemen van de sleutel van mijn nieuwe huis. Want jawel, Huize Daaro is gevonden! Het verkeert weliswaar momenteel in een nog erbarmelijker staat dan Huize Hiero, maar wegens de voormijnieuwheid ervan, de riante locatie en de anderhalfkeerzogrootte, ben ik bereid in Huize Daaro te investeren. En ik hoop vele mensen met mij.
Beetje à la Memento zegmaar.
Eerst ging ik naar mijn werk. Oké, dat was niet zo bijzonder en ook niet zo vernieuwend eigenlijk.
En hee, wie houdt me tegen?
Ja beste lezertjes, een nieuw tijdperk is aangebroken. Wat zeg ik, een nieuwe fase in mijn leven zelfs. En dat gebeurde zomaar afgelopen vrijdag. Tweeëntwintig februari, prent die datum maar in jullie geheugen!
